ایک دفعہ کا ذکر ہے کہ ایک خوشگوار خاندان تھا۔
Det var en gang en lykkelig familie.
Det var ein gong ein lukkeleg familie.
وہ کبھی ایک دوسرے سے نہیں لڑے۔ اُنہوں نے اپنے والدین کی مدد کی، گھر میں اور کھیت میں
De kranglet aldri. Barna hjalp foreldrene sine hjemme og i åkeren.
Dei krangla aldri. Borna hjelpte foreldra sine heime og i åkeren.
لیکن اُنہیں آگ کے قریب جانا منع تھا۔
Men de fikk ikke lov til å gå nær ilden.
Men dei fekk ikkje lov til å gå nær elden.
اُنہیں اپنا سارا کام رات میں مکمل کرنا تھا۔ کیونکہ وہ موم کے بنے تھے۔
De måtte gjøre alt arbeid om natten. Fordi de var lagd av voks!
Dei måtte gjera alt arbeid om natta. Fordi dei var laga av voks!
لیکن اُن میں سے ایک لڑکے کی دلی خواہش تھی کہ وہ سورج کی روشنی میں جائے۔
Men én av guttene lengtet etter å gå ut i sollyset.
Men éin av gutane lengta etter å gå ut i sollyset.
ایک دن اُس کی خواہش نے زور پکڑا۔ اُس کے بھائیوں نے اُسے خبر دار کیا۔۔۔
En dag ble lengselen for sterk. Brødrene hans advarte ham.
Ein dag vart lengsla for sterk. Brørne hans åtvara han.
لیکن بہت دیر ہو چکی تھی۔ وہ گرم سورج میں پگھل چکا تھا۔
Men det var for sent! Han smeltet i den varme sola.
Men det var for seint! Han smelta i den varme sola.
موم کے بچے اپنے بھائی کو پگھلتا دیکھ کر بہت اُداس ہوئے۔
Voksbarna ble lei seg av å se broren sin smelte bort.
Voksborna vart lei seg av å sjå bror sin smelte bort.
لیکن اُنہوں نے ایک منصوبہ بنایا۔ اُنہوں نے پگھلے موم کو ایک پرندے شکل دے دی۔
Men de la en plan. De formet en fugl av den smeltede voksklumpen.
Men dei la ein plan. Dei forma ein fugl av den smelta voksklumpen.
وہ اپنے پرندے بھائی کو پہاڑ کی چوٹی پر لے گئے۔
De tok med seg fuglebroren sin opp på et høyt fjell.
Dei tok med seg fuglebror sin opp på eit høgt fjell.
اور جیسے ہی سورج چڑھا، وہ صبح کی روشنی میں گانا گاتے ہوئے اُڑ گیا۔
Og da sola steg, fløy han syngende inn i morgenlyset.
Og då sola steig, flaug han syngande inn i morgonlyset.
