Ting-gi leefde met zijn grootmoeder.
Tingi bodde sammen med bestemoren sin.
Tingi budde saman med bestemor si.
Vroeger zorgde hij samen met haar voor de koeien.
Han pleide å passe på kuene med henne.
Han brukte å passa på kyrne med henne.
Op een dag kwamen de soldaten.
En dag kom soldatene.
Ein dag kom soldatane.
Ze haalden de koeien weg.
De tok kuene.
Dei tok kyrne.
Ting-gi en zijn grootmoeder renden weg en verstopten zich.
Tingi og bestemoren hans løp og gjemte seg.
Tingi og bestemor hans sprang og gøymde seg.
Ze verstopten zich in de bush tot het avond was.
De gjemte seg i skogen til natten kom.
Dei gøymde seg i skogen til natta kom.
Toen kwamen de soldaten terug.
Da kom soldatene tilbake.
Då kom soldatane tilbake.
Grootmoeder verstopte Ting-gi onder de bladeren.
Bestemor gjemte Tingi under bladene.
Bestemor gøymde Tingi under blada.
Een van de soldaten stond met zijn voet bovenop hem, maar hij hield zich stil.
En av soldatene satte foten rett på ham, men han sa ikke et ord.
Ein av soldatane sat foten rett på han, men han sa ikkje eit ord.
Toen het veilig was, kwamen Ting-gi en zijn grootmoeder tevoorschijn.
Da det var trygt, kom Tingi og bestemoren hans ut.
Då det var trygt, kom Tingi og bestemor hans ut.
Ze slopen heel zachtjes naar huis.
De snek seg stille hjem.
Dei sneik seg stille heim.
