Waa baa waxaa jiray, qoys farxad ku nool.
Det var en gang en lykkelig familie.
Det var ein gong ein lukkeleg familie.
Weligood isma ayan dagaalin. Hawsha guriga iyo beertana waa ay ka caawin jireen waalidkood.
De kranglet aldri. Barna hjalp foreldrene sine hjemme og i åkeren.
Dei krangla aldri. Borna hjelpte foreldra sine heime og i åkeren.
Laakiin looma oggolayn in ay dab u dhowaadaan.
Men de fikk ikke lov til å gå nær ilden.
Men dei fekk ikkje lov til å gå nær elden.
Hawshooda oo dhanna waxa ay qabsan jireen habeenkii. Sababtoo ah waxaa ay ka sameysmaayeen xabaq!
De måtte gjøre alt arbeid om natten. Fordi de var lagd av voks!
Dei måtte gjera alt arbeid om natta. Fordi dei var laga av voks!
Laakiin Mid wiilasha ka mid ah ayaa u xiiso qabay in uu cadceedda u baxo.
Men én av guttene lengtet etter å gå ut i sollyset.
Men éin av gutane lengta etter å gå ut i sollyset.
Hal maalin ayaa uu rabitaankiisu aad u xoogeystay. Walaalihiis ayaa uga digay…
En dag ble lengselen for sterk. Brødrene hans advarte ham.
Ein dag vart lengsla for sterk. Brørne hans åtvara han.
Laakiin waa ay daahday! Qoraxda kulul ayuu ku dhalaalay.
Men det var for sent! Han smeltet i den varme sola.
Men det var for seint! Han smelta i den varme sola.
Carruur xabkeedkii aad bay uga murugoodeen in ay arkaan walaalkood oo dhalaalaya.
Voksbarna ble lei seg av å se broren sin smelte bort.
Voksborna vart lei seg av å sjå bror sin smelte bort.
Laakiin qorshe ayay degeen. Waxa ay u ekeysiiyeen kuus xabagta dhalaashay ah shimbir.
Men de la en plan. De formet en fugl av den smeltede voksklumpen.
Men dei la ein plan. Dei forma ein fugl av den smelta voksklumpen.
Waxa ay u qaadeen shimbirkii walaalkood ahaa buur dheer dusheeda.
De tok med seg fuglebroren sin opp på et høyt fjell.
Dei tok med seg fuglebror sin opp på eit høgt fjell.
Sidaastey qoraxda qorraxda usoo baxday na, waa uu duulay isaga oo ku dhex heesaya iftiinka arrooryaad.
Og da sola steg, fløy han syngende inn i morgenlyset.
Og då sola steig, flaug han syngande inn i morgonlyset.
