Dawno, dawno temu ludzie nic nie wiedzieli. Nie potrafili uprawiać roślin, tkać tkanin, ani wytwarzać narzędzi żelaznych. Bóg Nyame wysoko w niebie posiadał wiedzę całego świata. Przechowywał ją bezpiecznie w glinianym kociołku.
For lenge, lenge siden visste ikke folk noen ting. De visste ikke hvordan man dyrket jorda, de kunne ikke veve tøy eller lage redskaper av jern. Det var guden Nyame oppe i himmelen som hadde all verdens visdom. Han gjemte den i en leirkrukke.
For lenge, lenge sidan visste ikkje folk nokon ting. Dei visste ikkje korleis ein dyrka jorda, dei kunne ikkje veva tøy eller laga reiskapar av jarn. Det var guden Nyame oppe i himmelen som hadde all visdomen i verda. Han gøymde den i ei leirkrukke.
Pewnego dnia Nyame zdecydował, że odda swój kociołek wiedzy Anansi’owi. Za każdym razem, gdy Anansi zaglądał do kociołka, uczył się czegoś nowego. Było to bardzo ekscytujące!
En dag bestemte Nyame seg for å gi krukka med visdom til Anansi. Hver gang Anansi så i krukka lærte han noe nytt. Det var spennende!
Ein dag bestemte Nyame seg for å gje krukka med visdom til Anansi. Kvar gong Anansi såg i krukka lærde han noko nytt. Det var spennande!
Chciwy Anansi pomyślał: „Schowam kociołek na czubku wysokiego drzewa. Wtedy będę miał go tylko dla siebie!” Uprządł długą nić, obwiązał nią kociołek i przywiązał go do swojego brzucha. Anansi zaczął wspinać się na drzewo, ale nie była to łatwa wspinaczka bo kociołek ciągle uderzał go w kolana.
Grådige Anansi tenkte: «Jeg gjemmer krukka i toppen av et høyt tre. Sånn kan jeg ha den helt for meg selv!» Han spant en lang tråd, bandt den rundt leirkrukka og knyttet den om livet. Og begynte å klatre. Men det var vanskelig å klatre i treet med krukka som slo borti knærne hans hele tiden.
Grådige Anansi tenkte: «Eg gøymer krukka i toppen av eit høgt tre. Sånn kan eg ha han heilt for meg sjølv!» Han spann ein lang tråd, batt han rundt leirkrukka og knytte han om livet. Og byrja å klatra. Men det var vanskeleg å klatra i treet med krukka som slo borti knea hans heile tida.
Przez cały czas, synek Anansi’ego stał pod drzewem i obserwował swojego ojca. Nagle powiedział: „Czy nie byłoby Ci łatwiej wspiąć się na drzewo, gdybyś przywiązał kociołek do swoich pleców?” Anansi przywiązał kociołek do pleców i faktycznie wspinaczka stała się dużo łatwiejsza.
Den lille sønnen til Anansi hadde stått og sett på ved foten av treet. «Hadde det ikke vært lettere å klatre med krukka på ryggen i stedet?» sa han. Anansi prøvde å binde fast leirkrukka full av visdom på ryggen. Og da ble det jo mye lettere.
Den vesle sonen til Anansi hadde stått og sett på ved foten av treet. «Hadde det ikkje vore lettare å klatra med krukka på ryggen i staden?» sa han. Anansi prøvde å binda fast leirkrukka full av visdom på ryggen. Og då vart det jo mykje lettare.
Bardzo szybko dotarł na czubek drzewa. Nagle zatrzymał się i pomyślał: „To ja powinienem być tym, który posiada całą mądrość, a to mój syn okazał się mądrzejszy ode mnie!” Anansi rozzłościł się tak bardzo, że zrzucił kociołek z drzewa.
Snart var han oppe i toppen av treet. Men så stusset han og tenkte: «Det var jo jeg som skulle ha all denne visdommen, men nå var sønnen min lurere enn meg!» Anansi ble så sint at han kastet krukka ned fra treet.
Snart var han oppe i toppen av treet. Men så stussa han og tenkte: «Det var jo eg som skulle ha all denne visdomen, men no var sonen min lurare enn meg!» Anansi vart så sinna at han kasta krukka ned frå treet.
Kociołek wiedzy uderzył o ziemię i rozbił się na kawałki. Wiedza stała się dostępna dla wszystkich i wszyscy mogli się nią teraz dzielić. I właśnie w ten sposób ludzie nauczyli się jak uprawiać ziemię, tkać tkaniny, wytwarzać narzędzia żelazne oraz wielu innych zajęć, które ludzie wiedzą jak wykonywać.
Den gikk i tusen knas på bakken. Da ble det fritt for alle å dele visdommen. Og slik lærte folk å dyrke jorda, veve klær og lage redskaper av jern, og alle de andre tingene folk vet hvordan de skal lage.
Ho gjekk i tusen knas på bakken. Då vart det fritt for alle å dela visdomen. Og slik lærte folk å dyrka jorda, veva klede og laga reiskapar av jarn, og alle dei andre tinga folk veit korleis dei skal laga.
