تِينْغِي يَعِيشُ مَعَ جَدَّتِهِ.
Tingi bodde sammen med bestemoren sin.
Tingi budde saman med bestemor si.
هُوَ اِعْتَادَ أَنْ يَهْتَمَّ بِالبَقَرَ مَعَهَا.
Han pleide å passe på kuene med henne.
Han brukte å passa på kyrne med henne.
فِي أَحَدِ الأَيَّامِ جَاءَ اَلجُنودُ.
En dag kom soldatene.
Ein dag kom soldatane.
وَأَخَذُوا اَلبَقَرَ بَعِيداً.
De tok kuene.
Dei tok kyrne.
هَرَبَ تِينْغِي وَجَدَّتُهُ بَعِيداً وَاختَبَؤُا.
Tingi og bestemoren hans løp og gjemte seg.
Tingi og bestemor hans sprang og gøymde seg.
وَاخْتَبَؤُا بيْنَ اَلشُّجَيْرَاتِ حَتَّى اللَّيْلِ.
De gjemte seg i skogen til natten kom.
Dei gøymde seg i skogen til natta kom.
ثُمَّ عَادَ اَلجُنودُ.
Da kom soldatene tilbake.
Då kom soldatane tilbake.
خَبَّأَتْ اَلجَدَّةُ تِينْغِي تَحْتَ الأَوْرَاقِ.
Bestemor gjemte Tingi under bladene.
Bestemor gøymde Tingi under blada.
وَضَعَ أَحَدُ اَلجُنُودِ قَدَمَهُ عَلَى يَمِينِهِ، لَكِنَّهُ بَقِيَ هَادِئاً.
En av soldatene satte foten rett på ham, men han sa ikke et ord.
Ein av soldatane sat foten rett på han, men han sa ikkje eit ord.
عِندَمَا صَارَ اَلمَكَانُ آمِناً، خَرَجَ تِينْغِي وجَدَّتَهُ.
Da det var trygt, kom Tingi og bestemoren hans ut.
Då det var trygt, kom Tingi og bestemor hans ut.
وَتَسَلَّلَا إِلَى بَيْتِهِمَا بِبُطْئٍ.
De snek seg stille hjem.
Dei sneik seg stille heim.
